از باغ می برند چراغانیت کنند
تا کاج جشنهای زمستانیت کنند
پوشانده اند صبح تو را ابرهای تار
تنها به این بهانه که بارانیت کنند
یوسف به این رها شدن از چاه دل مبند
این بار می برند که زندانیت کنند
یک نقطه بیش فرق رحیم و رجیم نیست
از نقطه ای بترس که شیطانیت کنند
آب طلب نکرده همیشه مراد نیست
گاهی بهانه ایست که قربانیت کنند
نظرات شما عزیزان:
حرف آمدنشان شادت می کند
و حرف رفتنشان با دلت چنان می کند
که هنوز نرفته،
دلتنگشان می شوی . . .
اگر بخاین وبلاگتون در وب سایت ماباشه ما یک بنر میدیم بهت تون که تو وب تون بزارین ماهم اسم وبلاگ شما رو تو اسامی بهترین وبلاگ های مجازی میزاریم!!
اگرموفق هستین تو وب سایتم نظر بزارین !
شاد باشی دوست عزیز..
سلام
.به من هم سر بزنید آپم