یك مطلب علمی جالب در مورد فضا

چقدرعجيبه که تا مريض نشي کسي برات گل نمي ياره تا گريه نکني کسي نوازشت نمي کنه تا فرياد نکشي کسي به طرفت برنمي گرده تا قصد رفتن نکني کسي به ديدنت نمي ياد و تا وقتي نميري کسي تورو نمي بخشه . . .

.  .  .

زندگی به من آموخت که چگونه اشک بریزم اما اشک به من نیاموخت که چگونه زندگی کنم ...

.  .  .

عجب معلم بدی است این طبیعت که اول امتحان میگیرد بعد درس میدهد!!

.  .  .

واسه شكستن يه دل فقط يه لحظه وقت مي خواد.اما واسه اينكه از دلش در بياريشايد هيچ وقت فرصت نداشته باشي... ميشه مثل يه قطره اشك بعضي ها رو از چشمت بندازي ، ولي هيچ وقت نمي توني جلوي اشك وبگيري كه با رفتن بعضي ها از چشمت جاري ميشه...

.  .  .

بخشندگي را از گل بياموز، زيرا حتي ته كفشي كه لگدمالش مي‌كند را هم خوش بو مي‌كند.

.  .  .

زندگي شهد گلي است که زنبور زمانه مي مکدش انچه مي ماند عسل خاطره ها ست ... 

در کتاب واژه ها زیباترین معنا توئی / من چگونه در کتاب عشق تو معنا شوم ؟

از تو گفتن کار هر کس نیست ای بالاترین / من برای گفتنت باید که مولانا شوم . . .

.  .  .

نه گل خواهد ز بوستان ها جدائی ، نه دل دارد خیال بی وفائی

ولیکن چرخش چرخ ستمگر زند بر هم رسوم آشنائی . . .

.  .  .

 لباسها در آب كوتاه ميشوند و برنج ها دراز. در درازاي زندگي لباس باش و در پهناي آن، برنج. واگر عمق اين پند را نفهميدي, بدان كه تنها نيستي !

.  .  .

اگر ميخواهي در زندگي خوشبخت باشي ، هرگز به بدبختي کسي نخند . . .

.  .  .

بيشتر آدم ها زماني نا اميد ميشوند که چيزي به موفقيتشون نمونده . . .

.  .  .

تمام آسمـــــان من خلاصه در دو چشــــــــم توست ، مراقبشـــــان باش . . .

                                       .  .  .

زندگی اگر هزار بار دیگر بود ...  بار دیگر تو ، بار دیگر تو ، بار دیگر تو . . .

                                      .   .   .

تا کجای قصه باید زدلتنگی نوشت؟تا به کی بازیچه بودن توی دست سرنوشت

تا به کی با ضربه های درد باید رام شد /  یا فقط با گریه های بی قرار آرام شد

بهردیدارمحبت تا به کی در انتظار/ خسته از این زندگی با غصه های بی شمار                                      .   .   .

روز مرگم هر كه شيون كنداز دور و برم دور كنيد همه را مست و خراب از مي انگور كنيد مزد غسال مرا سير شرابش بدهيد مست مست از همه جا حال خرابش بدهيد بر مزارم مگذاريد بيايد واعظ / پير ميخانه بخواند غزلي از حافظ جاي تلقين به بالاي سرم دف بزنيد / شاهدي رقص كند جمله شما كف بزنيد روز مرگم وسط سينه من چاك زنيد / اندرون دل من يك قلم تاك زنيد روي قبرم بنويسيد وفادار برفت / آن جگر سوخته ، خسته از اين دار برفت .

                                                                .   .   .

قاصد كه ازو به من خبر هيچ نگفت/ گفتم كه: تو را يار مگر هيچ نگفت؟/ گفتا كه: چرا، بگفتم آن گفته بگو/ آهي به لب آورد و دگر هيچ نگفت . . .

                                                                    .  .  .

 گفتم چشمم، گفت به راهش مي دار/ گفتم جگرم، گفت پر آهش مي دار/ گفتم كه دلم، گفت چه داري در دل/ گفتم غم تو، گفت نگاهش مي دار . . .

.  .  .

در بساط مي پرستان حيله و نيرنگ نيست / سينه را پر كردن از جام حقيقت ننگ نيست پيكر اين خانه را چيزي نسازد جز صفا / عاقبت از آدمي چيزي نماند جز وفا .

.  .  .

عشق چيست كه همه از آن ميگويند؟ ع : عبرت زندگي ش : شلاق زمانه ق : قصاص روزگار اما افسوس و صدافسوس كه شلاق زمانه را خوردم قصاص روزگار را كشيدم! اما عبرت نگرفتم...

.  .  .

به یارو میگن طاقت شنیدن خبر بد داری؟میگه اره میگن بابات مرد.میگه خاك توسرم فكر كردم یارانه هارو قطع كردن...

.

.

.

قل مراد تو مسابقه دو دوپینگ میکنه ،‌ ازقضا آخر میشه! رفقاش میپرسن: بابا چرا آخر شدی؟‌

 

میگه: آخه نمیخواستم بهم مشکوک شن!

.

.

.

قل مراد میگه عجیبه! میگن چی عجیبه؟ میگه 100000 تا تماشاگر ،

22 تا بازیکن ،3 تا داور! میگن این کجاش عجیبه؟

میگه گنجیشکه همرو ول کرده سر من کار خرابی کرده !

.

.

.

قلمراد میره خواستگاری، از دختره خوشش نمیاد،

به بابای عروس میگه: ما میریم یه دور میزنیم، بر می‌گردیم !

.

.

.

از خره قل مراد میپرسن: چى شد که خر شدى؟

سرى تکون میده و میگه: امان از رفیق ناباب

.

.

.

گرگه میره درخونه شنگول ومنگول میگه بازکنید منم مادرتون ،

خرسه میاد بیرون میگه : تو دهن ما رو آسفالت کردی ، اونا 10ساله از اینجا رفتن!

.

.

.

طرف داشته با خره فوتبال بازی میکرده.

بهش میگن چرا با خر بازی میکنی؟

میگه همچینم خر نیست. 3 به 1 جلوئه!

دنیا پوچی است و دنیا تنها راهیست برای دوستی با خدا واگرنه پوچی محض است

و

دنیا به هیچ كس وفا نكرد

و

روزی من خواهم فهمید این مساله را روزی كه میگویم حال درك كردم با تمام وجودم دوباره برگردم و تفی به روی دنیا بیاندازم ...

                          ........ ز دنیــــــــــــا وفـــــــاداری امیــــــــــد نیستــــــــ ..........

دیر گاهیست که تنها شده ام
قصه غربت صحرا شده ام

وسعت درد فقط سهم من است
باز هم قسمت غم ها شده ام

دگر آیینه ز من بی خبر است
که اسیر شب یلدا شده ام

من که بی تاب شقایق بودم
همدم سردی یخ ها شده ام

کاش چشمان مرا خاک کنید
تا نبینم که چه تنها شده ام