اين روزا اي گلکم
خيلي بهونه گير شدي
نکنه مي خواي بگي
از من ديگه تو سير شدي
تو خودت خوب مي دوني که من چقدر دوستت دارم
اگه تنهام بزاري به خدا کم ميارم
تو مثل نور اميدي توي زندگي من
که اگه بري ميميره
بعد تو اين روح و تن
مگه تو قول ندادي هميشه با من بموني
پس چرا من رو زمين و تو روي آسموني
گلکم دارو ندار من توئي
تو خودت اينو که بهتر مي دوني
اما از وقتي که اينو فهميدي
پر کشيده از نگات مهربوني
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
آمار
وب سایت:
