شعر زیبای اقلیم کاش ها از احمد عزیزی
کاشکی آینه عریانی نداشت
هیچ چشمی پلک پنهانی نداشت
کاش هر کوهی بهار رنگ بود
هر درختی لانه آهنگ بود
کاش هر باغی که در گل می نشست
زیرهر برگش تأمل می نشست
کاش مرزی بود بین خاک و خواب
کاش رودی می گذشت از جان پاک
کاش برف خستگی کم می نشست
جای یخ بر سنک شبنم می نشست
کاشکی این کاش ها اقلیم داشت
آرزوی های بشر تقویم داشت
جرم ماضی آب می شد روی حال
کس نمی ترسید از سمت محال
هر که دل می جست د ستش باز بود
هر که گل می خواست در پرواز بود
کاش انسان دفتر ادراک بود
کاش شهوت مثل شبنم پاک بود
کاش ، مرزهای رقص ما آزاد بود
رنگ در موسیقی ما شاد بود
هیچکس در شهر ما دردی نداشت
هیچ سبزی آفت زردی نداشت
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
آمار
وب سایت:
